Diny Grazell is mantelzorger voor haar man. Hij heeft beginnende dementie, is bijna doof en ziet nagenoeg niets meer. Diny geeft hem eten, leest hem voor uit de krant en ze kijken samen TV. “Ik ga hiermee door tot de dood ons scheidt of tot het niet meer gaat.”

Diny stemt haar dagindeling af op het ritme van haar man, tenminste als hij uit bed wil komen. “Hij zegt tegenwoordig steeds vaker: ‘Laat mij maar liggen’. Hij vindt dat de laatste tijd heel fijn.” Na het ontbijt geeft ze haar man zijn tabletten en maakt ze het huis een beetje aan kant.

Autoritje

Vroeger reed haar man graag auto, maar dat is onverantwoord sinds 2015. Vandaar dat ze het fijn vindt dat een vrijwilliger van Mozaïek haar man geregeld meeneemt voor een autoritje. “Hij had daar zelf om gevraagd en ik heb het telefoonnummer van de chauffeur gekregen van Mozaïek. Ik ben heel blij met hoe dat gegaan is. Als ze samen weggaan – vaak van 13.00 tot 17.00 uur – dan heb ik even tijd voor mezelf.”

Afscheid

Afscheid Diny vertelt dat hij wel honderd keer roept, dat hij wat wil, als ze in de keuken is. “Water of iets anders. Wat ik doe vergelijkt hij constant met wat hij op de dagopvang gewend is. Hij is erg veranderd. Ik neem al afscheid van hem, terwijl hij nog in leven is. Ik heb geen partner meer, maar een kind.”